Klaar voor de start

Kilo's bananen, sinaasappels, grapefruits, meloenen, kiwi’s  en appels liggen klaar om gegeten te worden. Deze keer geen tochtje van een paar dagen, maar het echte werk. Donderdag 30 april gaan de trossen los. De eerste dagen zullen we inslingeren, ons ritme zoeken en de mijlen aftellen.

We vinden het een beetje spannend, maar goed voorbereid gaan we het avontuur tegemoet. 1950 mijl naar de overkant, omgerekend 3628 kilometer! Een verwachte reistijd van drie weken.  Drie weken alleen maar zee, genieten van zonsopkomsten en zonsondergangen, de maan en de sterren en wie weet nog wat dolfijnenshows. Natuurlijk zal het ook wel eens oersaai, spannend en heftig zijn, maar we hebben er vertrouwen in: Vertrouwen in onszelf, wij als team en de boot!

READY GO!

Eén keer NIET zeeziek!

Steiger is continue nat door opspattende golven.

Mijn verjaardag komt dichterbij en ik heb er helemaal geen zin in. De boot schut van links naar rechts, je waait bijna van de steiger en de luikjes moeten dicht vanwege opspattend water. Daar zitten we dan in onze boot. Mindelo is echt een tochtgat. Regelmatig hebben we periodes met continue 42 knopen wind, dat is windracht 9! Eén landvast heeft het al begeven en wanneer we naar de speeltuin lopen, moeten we de kinderen optillen. Zigzaggend lopen we over de steiger, we lijken wel dronken en dat zonder één druppel alcohol. We vullen de dagen met het afwerken van onze klussenlijst. De volgende tocht zal de langste tot nu toe worden, dat geeft gezonde spanning en houdt ons alert om alles te checken en zelfs de kleinste klusjes voor vertrek gedaan te hebben. Je weet maar nooit wat je precies te wachten staat.

Ondertussen maken we mooie vorderingen met de klussenlijst en kijken we regelmatig naar het weerbericht. Wanneer willen we eigenlijk vertrekken? Zijn er hier nog dingen die we willen zien? Er zijn maar zat toeristen die hier op vakantie komen en die komen vast niet om lekker in de wind te zitten. Op internet en in twee gekregen Duitse reisgidsen bekijk ik alle highlights. “Uh, Patrick, we krijgen het nog druk! Had je toevallig al een verjaardagscadeau in gedachten? Ik weet namelijk wel een leuk cadeau voor mezelf. (Tja, bij mannen moet je soms wat lichte hints geven…).

Soms wind mee, soms wind tegen.

Fenna vermaakt zich met puzzelen

Op 1 april, nee geen grap, vertrekken we vanuit Gambia met als bestemming het eiland Sal op de Kaapverdische eilanden. De weersverwachting is gunstig en na een kalme eerste 24 uur zullen we met een windkracht 4 het grootste stuk van de oversteek kunnen maken. Het zal een lastige oversteek zijn, omdat we de wind en de Canarische zeestroom tegen hebben.

Al kort na vertrek blijkt dat de werkelijke weersomstandigheden toch net weer even anders kunnen zijn dan de voorspellingen je voorhouden. In plaats van de verwachte kalmte, staat er meteen vanaf het vertrek een mooie windkracht 4. Helaas uit het Noordwesten, dus pal op kop en we beginnen met opkruisen de riviermonding uit. Deze keer gelukkig geen grote hoeveelheden vissersboten en ook geen andere scheepvaart.
Wanneer we het continentaal plat verlaten is de wind gelukkig geruimd naar Noordnoordwest en kunnen we een aan-de-windse koers volgen die ons net iets ten zuiden van Sal zal laten uitkomen. Dat ziet er goed uit.

Aan de andere kant van de heuvel

Klaslokaal van school in Bombole.

‘’Hier in de Gambia dragen we veel verantwoordelijkheid, weet je. Niet alleen voor jezelf en je eigen gezin maar ook voor de andere familieleden. Oké, als docent krijgen we dan best een goed salaris, maar wanneer alle familieleden van rijst en voedsel zijn voorzien is er maar weinig meer voor het eigen gezin over. Ook blijft er helemaal geen tijd over om, naast het werk hier op school en de zorg voor het gezin, ons zelf verder te ontwikkelen. Dat is bij jullie in Europa veel beter geregeld.”
We spreken met een eenentwintig jarige leerkracht van de basisschool van Bombole. Hij is duidelijk niet blij met zijn leventje hier. Naast hem, in de schaduw van een grote kale boom, zitten nog twee andere docenten, ook twintigers. En om ons heen zit een hele horde leerlingen stil mee te luisteren. 

Bibliotheek van school in Bombole.
Jammer dat de spirit ontbreekt om er nog wat van te maken.
Ze mopperen alleen over verouderde boeken.