Joon |
Op de zeilschool waar ik een aantal jaren geleden werkte, had ik vaak cursisten die angst hadden tijdens het zeilen. Ik legde vaak de theorie uit van een zware kiel die je kan vergelijken met een nostalgisch babyspeelgoedje, vaak een blije pipo. Geen idee of jullie dat speelgoedje kennen, maar het is een tuimelaar, waar je continue tegen aan slaat en hij komt iedere keer weer recht. Met wat tekeningetjes over wind in de zeilen en zeiloppervlakte dat wind vangt, kon ik mijn cursisten geruststellen. Ook de uitspraak van de eigenaar van de zeilschool: "Als je de boot om krijgt, mag je hem houden", deed het goed bij mijn cursisten. Andere geruststellen ging me relatief goed af en we begonnen aan een gezellige zeilweek. Maar zeilboten op binnenwater of op de oceaan, dat is natuurlijk een heel ander verhaal.
Een aantal jaar terug, begon ik aan een goed boek: "Zwaar weer zeilen" van Adlard Coles.
Een ware must have, volgens mijn man en andere zeilers. Heel interessant en informatief, maar toch ook erg confronterend. Helaas heb ik het boek niet uitgelezen en lijkt het me op dit moment ook niet meer zo'n goed idee om er aan te gaan beginnen. Voordat je gaat vliegen, kun je beter ook niet naar een film over vliegtuigcrashes kijken. Ik weet nog dat ik het ene na het andere verhaal las over schepen die op zijn kop lagen of platgeslagen waren. Voor mij iets te confronterend en ik weet nog dat ik cinisch tegen mijn man zei: "Zullen we onze ouders nog een leuk boek cadeau doen?" Toen was het nog grappig....
Het is realistisch dat iedere boot kan omslaan, maar met wat kennis is het misschien te voorkomen. Gelukkig is Patrick wat doortastender en heeft hij wel het hele boek gelezen, vol met goede tips. Via marktplaats hebben we afgelopen week een remparachute aangeschaft. Deze kunnen we gebruiken als een soort anker op zee (voor als het te diep is om ons echte anker te laten zakken). Hiermee kan je voorkomen dat de golven je boot tijdens een storm inhalen of je boot dwars op de golven komt en je boot plat slaat. Ik denk dat ik alleen de theorie van dat hoofdstuk er nog maar eens op na sla.
Daarnaast bereiden we ons ook voor op het geval dat we wel zouden omslaan of met andere ellende te maken krijgen, zoals zinken, brand of man over boord. De meeste voorwerpen en apparaten staan zeevast, zodat deze niet door de boot gaan vliegen. Ook de vloerplaten hebben we vastgeschroefd. Tevens heeft Patrick noodprocedures geschreven. Op A4 blaadjes staat kort en bondig beschreven wat we moeten doen in geval van nood. Bijvoorbeeld wat je door de marifoon moet zeggen en wat je mee moet nemen in het reddingsvlot.
Afgelopen week hebben we weer vele klussen van ons lijstje kunnen strepen, de meeste stonden in het teken van veiligheid. We hebben bijvoorbeeld ons gasfornuis aangepast, zodat de pannen er niet meer kunnen afschuiven. Ook hebben we een voetpomp voor het water, voor het geval dat de hydrofoorpomp kapot gaat. Je kan dan wel twee volle tanks met water hebben, maar als de pomp er mee stopt, komt er alsnog geen water uit de kraan. We hebben ook onze reddingsmiddelen gecontroleerd en de batterijen en zoutpatronen vervangen. Onze SART werkt weer, dus bij nood zijn we te zien op de radar van omliggende schepen. En mocht er iemand over boord slaan, dan blaast onze man over boord joon ook weer op. Toch handig dan je een aanknopingspunt hebt, waar je degene ongeveer verloren bent.
Hellup |
[Bianca]