zondag 9 juni 2013

Bemanning compleet

's Ochtends vroeg wordt ik wakker van gerommel in het bed. "MMbll hoe laat is het?" vraag ik. "Het is kwart over vijf en ik heb toch zó'n zin om te gaan wandelen buiten. Heb af en toe wat kleine pijntjes in mijn buik, maar verder nergens last van." "Ow ga dan lekker uit je bed en schrijf voor de zekerheid dan even de tijdstippen op wanneer je wat voelt." Na een uur wordt ik wakker gemaakt. "Patrick, als ik alle kleine pijntjes ook mee tel, voel ik nu wat om de vijf minuten." "Ow, dan zal ik ook maar eens wakker worden..."

Na 3 dagen binnen, even een frisse neus halen op de haven.
Dus ga ik snel het bed uit. Ondertussen is van het gerommel in de kajuit ook Dylano wakker geworden en begin ik met het klaar zetten van het ontbijt. Bianca heeft niet zo'n honger en gaat douchen.Om zeven uur besluit ik de verloskundige te bellen en spreken we om acht uur af in het ziekenhuis.
Vanwege de beperkte ruimte aan boord hebben we gekozen voor een poliklinische bevalling. Je moet er niet aan denken, je vrouw samen met de verloskundige en de kraamhulp in het bed van de voorpunt. Voordat we goed en wel een uur in het ziekhuis zijn, is om drie minuten voor negen de geboorte een feit. We hebben een dochtertje en haar naam is Fenna. Ze is geboren op 1 juni en weegt 3760 gram. Dit ging veel sneller dan we hadden verwacht. En niet alleen voor ons ging het snel, de kraamzorg lukte het ook niet meer om bij de bevalling aanwezig te zijn. Simone, de verloskundige heeft een knap staaltje werk geleverd, petje af. Om half één s'middags zijn we weer terug aan boord en kan de vlag in top en roze-witte ballonnen in het want, het is feest!

Na een week beginnen we eindelijk weer een beetje in een ritme te komen. De eerste dagen wordt je gewoon geleeft. Weer wennen aan de gebroken nachten en het ritme van voeden, slapen en verschonen. De kraanhulp is een gezellige dame die haar steentje bijdraagt aan het huishouden en vooral heel leuk is met Dylano. Ook voor hem is het een hele verandering, hij moet immers zijn mama en papa nu delen. Bovenal is hij de trotse grote broer die de kleine meid letterlijk plat knuffelt. Hij bedoelt het zóó lief, maar het gaat soms nog wat onhandig.

Nu de kraamzorg weer naar huis is heb ik de komende twee weken zelf vrij genomen. Even Quality-time met het gezinnetje. De bemanning is compleet en we gaan de draad weer oppakken met de reisvoorbereidingen. Ik heb een paar nieuwe zonnepanelen besteld en die worden volgende week geleverd. Dit geldt ook voor de instrumenten van het motorpaneel. Er is dus nog genoeg te doen. Maar nu ga ik eerst even een luier verschonen.

[Patrick]


Geen opmerkingen: