vrijdag 17 oktober 2014

Depressies om depressief van te worden!

Aangekomen in Lagos, in de Algarve, wachten we nu al 2 weken om weer verder te kunnen. De noordenwind laat ons nog steeds in de steek. De wind waait hard, uit de verkeerde richting en er staan golven van 5-6 meter. Geen denken aan om te vertrekken! En zo denken de meeste mensen, dus langzaam ontstaat er een groep van wachtende boten.

Onderweg naar Lagos.
Jet en Jul op de stuurboord bank,
die is omgetoverd tot zeekooi.
De haveningang van Lagos.
We maken er het beste van. We hebben goed internet en tussen de buien door schijnt de zon. En als de zon schijnt is het ook echt warm. We maken een mooie wandeling langs het strand en de rotsen en genieten van het zwembad van het havenhotel. Dylano en Fenna hebben 2 Engelse vriendinnetjes gemaakt, Alfi is 8 maanden oud en Olive is 2 en een half. Samen gaan ze fietsen, naar het speeltuintje, een filmpje kijken, torens bouwen en delen ze een ijsje. Natuurlijk vermaken wij ons ook prima, wisselen we recepten uit en krijgen we tips over hoe we dorado’s en tonijnen kunnen vangen. Daarnaast zijn er de standaard klussen; sjouwen met boodschappen, schoonmaken, water en diesel tanken en de was doen. Ik bof, want ze hebben een mooie wasserette, wat me een hele boel handwasjes scheelt. Helaas moet ik, vanwege de regen, mijn was 3 keer binnenhalen en weer opnieuw buiten hangen, maar uiteindelijk is hij droog.

Heel mooi uitzichtpunt!



Ik ben al groot, ik ga al zelf lopen!

Tijdens de middagslaapjes van de kinderen, ga ik me voorbereiden op Marokko. Als we goed weer hebben, is het een oversteek van 2 volle dagen varen en dan zijn we officieel uit Europa. Best spannend, een nieuw werelddeel ligt aan onze voeten. Op het internet heb ik een aantal gave high lights gezien en ik bekijk de mogelijkheden om daar eventueel een auto te huren, de sahara te ontdekken en een kamelentocht te maken. Wow, dat lijkt me gaaf!




We zien een klein weergat (aaneengesloten periode van goede wind), maar hoe dichter we bij die datum komen, hoe meer het negatief wordt bijgesteld. Twee maal zullen we windkracht 7 voor ons kiezen krijgen, overtrekkende buien met mogelijk heftige onweersbuien met windstoten en golven van 2-3 meter. We besluiten te blijven liggen en te wachten op beter weer. ’s Nachts worden we in de haven heen en weer geslingerd, de regen tikt snoeihard op het dak en ik draai me gelukkig nogmaals om. Aan de ene kant blij dat we niet zijn vertrokken en aan de andere kant flink de balen. Ik wil hier weg en naar Marokko. Later horen we dat de haven van Rabat vanwege de hoge golven voor de komende 5 dagen zijn deuren zal sluiten.

De dagen gaan voorbij. We hebben 2 dagen een duiker bij de boot om onderdelen van de schroef te meten. Patrick heeft veel contact met Nederland en al snel wordt inderdaad duidelijk dat onze schroef te groot is voor de motor. Hoera, na lang puzzelen weten we eindelijk waarom onze motor zo warm wordt! Maar daarmee is het probleem nog niet verholpen. Vanmiddag komt de duiker nogmaals terug. De huidige schroef moet eraf om de laatste dingen te meten, zodat we een nieuwe kunnen bestellen. Die laten we dan opsturen, zodat we daar niet stilliggend op moeten wachten. En onze oude schroef moet natuurlijk weer tijdelijk teruggeplaatst worden, want er komt een nieuw weergat aan! 

We hebben hier al zo lang stilgelegen en met de komende familievisite op Tenerife besluiten we helaas Marokko over te slaan. Daar gaan de mooie high lights, we laten ze letterlijk links liggen.
Komende zondag gaat de wind naar het oosten draaien en de dagen daarna iets noordelijker. Voor ons de perfecte richting. De windkracht varieert nog van windkracht 6 tot een bijna windstille dag en de golven zijn de eerste dag nog steeds 3 meter, maar wij zijn goed uitgerust en durven het aan. Met een nieuwe vis uitrusting hopen we tijdens onze 5 a 6 daagse oversteek onszelf te verwennen met verse vis. We bereiden nu onze tocht voor en hopen zondag daadwerkelijk zeil te zetten naar Lanzarote. En na een korte google-actie kun je daar ook een kamelentocht maken in prachtig natuurgebied. Na regen komt zonneschijn en die hebben we verdiend. Nu ga ik eerst een plons nemen in het zwembad, want ik moet natuurlijk goed uitgerust beginnen aan de oversteek.

[Bianca]


Als je jezelf afvraagt waarom het hier zo rustig is.....
het water is nogal koud.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten