Plan weer aangepast en walvissen gezien

Walvissen!

Aan de zuidwestkust van Tenerife varen tal van whale-watch tours. Zou het ons dan ook lukken deze beesten te zien? Ik kijk continue om me heen. Plots zie ik een catamaran een rare move maken en bij zijn boeg zie ik zwarte vlekken. Na een blik op de navigatiekaart, stuur ik zonder twijfel recht op mijn doel af.

Nadat we uit de acceleratiezone zijn, waar het zo hard waaide dat we alleen op een puntje genua 6 knopen vlogen, is het plots windstil. We varen op de motor, meteen een goede test en we zijn erg tevreden over de capaciteit. Hij is geruislozer dan de oude motor, maar toch moeten we wennen aan de nieuwe geluiden. Mijn vertrouwen in deze motor moet nog groeien. De trip van Tenerife naar La Gomera is maar 28 mijl en een uitstapje naar de walvissen-show past prima in het plan.

Van de voorste zie je net zijn ademgat, maar ik wil meer! 

Patrick neemt het roer van me over en de kinderen krijgen de reddingsvesten aan, zodat ze straks ook op het voordek kunnen kijken. Natuurlijk sta ik met mijn camera in de aanslag en schiet prachtige plaatjes. ‘Heb je nu genoeg gezien?’ vraagt Patrick. ‘Nee, we moeten dichterbij. Ik wil ze echt zien en niet alleen de vinnen.’ Patrick zucht een beetje. Hij wil de beesten niet opjagen en voelt zich bezwaard vanwege de catamaran, die goed betalenden klanten aan boord heeft. Patrick vaart op mijn aandringen nog ietsje naar voren en dan komt van links mijn reddende engel in zicht. Een andere whale-watch zeilboot. Hij komt zo hard en lomp aanvaren dat hij alle walvissen onze kant op jaagt. Ongeveer 5 walvissen zwemmen onder onze boot door! WOW! Mijn dag kan niet meer stuk, zo ontzettend gaaf. Het water is zo helder dat ik alle details van de beesten kan zien. En ja, ze zien eruit zoals de plaatjes in de boeken. Vol van enthousiasme verleggen we onze koers weer naar La Gomera.

Een geweldige herinnering!

Bye bye beautiful Tenerife.

Hello, La Gomera.

Anderhalf uur voor ons einddoel trekt de wind weer aan. We rollen onze genua uit en de opspattende golven klappen tegen de buiskap. Dat het net windstil was, zou je nu niet meer zeggen. Het laatste stuk is stevig aanpoten, maar zeker de moeite waard. Wat is de ingang van La Gomera mooi. We zagen een grote rots en nadat we de breekwater voorbij waren, kwamen er steeds meer vrolijk gekleurde huisjes achter de rots tevoorschijn. Het leek een soort verborgen stad. In de haven meren we af, op een plek met een prachtig uitzicht.

Een droomplek!

’s Middags gaan we meteen naar het vvv-kantoor. We willen het eiland zien, maar hebben helaas niet lang de tijd. Het is rustig weer en dat willen we gebruiken voor de oversteek naar de Kaap Verden. Bij het vvv-kantoor worden we verrast door een prachtige toeristische gids. Een boekje vol met mooie uitzichtpunten, wandelingen en authentieke stadjes en heel veel informatie. Maar dit kunnen we nooit in twee dagen zien.

We slapen een nachtje en bekijken nogmaals de planning. Waarom eigenlijk die haast? Om in Suriname precies tijdens het regenseizoen aan te komen en daarna in Trinidad en Tobago te moeten wachten, vanwege het orkaanseizoek in de Carieb. Nee, wij hebben geen haast. We gaan La Gomera op ons gemakje bekijken en daarna ook naar La Palma en El Hierro. De oversteek kan wachten.

[Bianca]