Een nieuw jaar, een nieuwe motor en een nieuw plan

Het heeft even geduurd maar dan nu toch eindelijk een nieuwe update op onze blog. Het is ondertussen alweer eind januari en we liggen nog steeds in Tenerife. Maar we hebben niet stil gezeten. Natuurlijk zijn we druk geweest met het inbouwen van de nieuwe motor. Ook hebben we veel visite gehad waarmee we uitgebreid het eiland hebben bekeken. En tussen al deze activiteiten door hebben we ook nog veel nagedacht en uitzoekwerk gedaan over de vanaf nu te volgen route. En we zijn eruit, Of dan toch in ieder geval voor de komende maanden...

Inbouwen nieuwe motor

Motor overschuiven van de
ene in de andere bus

Na enkele weken wachten, werd enkele dagen voor de kerst dan toch de nieuwe dieselmotor afgeleverd. Mooi glimmend in de groene verf stond hij achter in de bestelbus van de leverancier. Wouw, dat is wel wat anders dan het grauwe, vettige oude motorblok. Maar ja, wat nu? De leverancier was later dan gepland en de heftruckchauffeur van de jachthaven al naar huis. En tweehonderdenvijftig kilo is toch wat zwaar om met z’n drieën op te pakken. Gelukkig waren de bestelwagen van de monteur en de leverancier even hoog en konden we de motor met pallet

Bilge is schoon en wit.

en al verschuiven naar de bus van de monteur. Daar stond hij voorlopig goed.
Voordat de motor aan boord kon worden geplaatst moest eerst de motorfundatie op maat worden gemaakt. Dit was niet zo’n grote aanpassing. Er kon worden volstaan met het verwijderen van een 4-tal opgelaste stalen plaatjes. Volgens mijn berekeningen zou de motor precies op de bestaande ingelaste hoekprofielen moeten passen. Gelukkig maar, want anders had de hele klus nog veel ingrijpender geworden.

Nu de hele motor ruimte leeg was, heb ik meteen van de situatie gebruik gemaakt om de ruimte onder de motor goed schoon te maken en in de nieuwe verf te zetten. Van vet en zwart naar schoon en wit, een hele verbetering. Tevens heb ik wat kabels en waterleidingen, waar ik nooit goed bij kon, verlegd.

Naar binnen takelen van nieuwe motor is een precisie karwei

Enkele dagen na de kerst werd met de hulp van een heftruck de nieuwe motor in de kuip van de boot geplaatst. Vanuit daar hebben we met een mini kraantje, een takel en een paar schoten, de motor door de kajuitingang naar binnen gehesen. Dit was een echt precisie klusje omdat we slechts enkele centimeters speling hadden.

Met de motor op het fundatieframe kon toen worden begonnen met het uitlijnen en het vastzetten van de motorsteunen. Terwijl Alvaro, de monteur,  zich hier mee bezig hield, ging ik aan de slag met het aansluiten van de elektrische bekabeling. Daarna hebben we gezamenlijk de brandstof-, koelwater- en uitlaatgassenleidingen aangesloten.

Op 2 januari is de vertegenwoordiger van Volvo Penta hier naartoe gekomen om de motor officieel in gebruik te stellen. Nadat alles door hem was gecontroleerd konden we de motor voor het eerst starten. Dat wil zeggen, dat was het plan, maar er gebeurde helemaal niets toen we op de startkop duwden. Uiteindelijk bleken er twee kabels omgedraaid te zitten. Toen deze goed zaten, liep de motor spoedig als een zonnetje en kon ik het garantiecertificaat in ontvangst nemen. En daar moest natuurlijk een borrel op gedronken worden, met… verse appeltaart!

Hij staat en hij draait. Proost!!

Bezoek Joep en ouders Bianca

Nieuwjaarsnacht in El Medano

Op oudejaarsdag kregen we bezoek van Joep, een goede vriend van Patrick. Samen met Ellen, Eric en de kinderen, die ook nog op Tenerife op bezoek waren, hebben we oudejaarsavond gevierd. Met z’n allen hebben we op het marktplein van El Medano geproost op het nieuwe jaar.

In de daaropvolgende week hebben we samen met Joep de toerist uitgehangen op Tenerife. Met een gehuurde auto, geschikt voor 7 personen, rijden we het hele eiland rond en bezoeken de vulkaan El Teide,

Joep geniet van uitzicht over Anaga

Punta del Teno, Masca, Anaga en nog vele andere mooie plekken op het eiland. Ook wordt er gezellig een avondje geborreld in de lokale Irish Pub. Ik vindt het heerlijk om weer eens lekker bij te kunnen praten.

Op 4 januari komen ook de ouders van Bianca aan op Tenerife. Hun eerdere bezoek begin november was wat anders verlopen dan verwacht door het onverwachts overlijden van Bianca’s oma. Deze keer konden ze er veel meer van genieten. Ze hebben een appartementje gehuurd in Callao Salvaje. En terwijl Bianca en de kids genieten van het zwembad dat bij het Hotel hoort, maak ik met Joep een mooie wandeltocht door het National Park El Teide.

Dylano en oma in het zwembad

Fenna heeft ook waterpret

Nadat Joep weer naar huis is vertrokken, pak ik de bootklussen weer op. De nieuwe motor is dan weliswaar klaar voor gebruik, dat kan van de rest van de boot nog niet gezegd worden. Het is nog één grote rommel aan boord en er staat helemaal niets meer zeevast. Ik begin met het opnieuw op maat maken van de geluidwerende schotten van de motorruimte. Door de andere afmetingen en loop van de leidingen, past hier helaas niet veel meer van. Wanneer deze klus erop zit en de grootste zooi is opgeruimd, kan ik eindelijk de kuip in de nieuwe aflak zetten.

De kuip weer mooi in de lak.

Ik wissel de klusdagen af, met dagen dat we met Bianca’s ouders leuke uitstapjes maken naar Los Christianos, Candelaria en Laguna. Deze laatste plaats heeft me erg positief verrast. Een echt historisch stadscentrum met mooie houten gevels en gezellige winkeltjes en restaurantjes.

De kinderen genieten enorm van de aanwezigheid en aandacht van opa en oma en ook andersom. Dylano blijft zelfs een paar keer een nachtje logeren in het hotel. Hij gaat dan met opa en oma naar de kinderdisco, bezoekt een papegaaienshow of de ballonnenclown. Op die momenten hebben wij ook wat extra quality-time om met Fenna op stap te gaan.

Wanneer opa en oma op 19 januari door ons naar het vliegveld worden gebracht, zijn de kindjes van slag en een beetje verdrietig. De komende maanden zullen we geen bezoek meer krijgen en zijn we weer met enkel het gezinnetje. Of toch niet… Enkele dagen later wordt er plots op de boot geklopt en staan Wolfgang en Corina, twee zeilvrienden uit NL, ineens op de steiger. Op vakantie in Tenerife, kwamen ze even langs voor een bakje koffie.

Wolfang en Corina uit Nederland komen even een bakkie doen.

Routeplanning

Toen we eind oktober aankwamen op dit mooie eiland, wisten we niet goed wat we wilden. We keken terug op een pittige oversteek waarin Bianca heel veel last had van zeeziekte. Zo’n tocht wilden we echt niet nog eens. Nu we zolang alweer binnen in de haven liggen, lijken deze gevoelens steeds verder te verdampen. We krijgen juist weer meer en meer zin om nieuwe plaatsen te gaan bekijken en ontdekken. In de afgelopen maanden hebben Bianca en ik regelmatig met elkaar rond te tafel gezeten en alle mogelijke scenario’s besproken. We hebben niet de illusie dat de zeeziekte van Bianca vanzelf zal verdwijnen. Wel zijn we door verschillende mensen attent gemaakt op zeeziekte tabletten die niet in Nederland te verkrijgen zijn, maar wel hier op de eilanden. Deze tabletten zouden erg goed werken en je niet suf maken. Dus daar hebben we alvast een paar doosjes van gekocht.

Toch zal ook zonder zeeziekte het zeilen, in combinatie met de zorg voor de kinderen, erg pittig zijn. Ja, pittiger dan we bij vertrek uit Nederland dachten. Tegen de grote oversteken zien we op. In ons oorspronkelijke routeplan staan een tiental van deze grote oversteken, met name op de Pacific.

Andere aspecten die meespelen zijn de jaargetijden en het budget. De aanschaf van de nieuwe motor heeft ons een jaarbudget gekost, waardoor we nu geen vier jaar meer weg kunnen blijven. Door het langere dan geplande verblijf op Tenerife zijn we ook erg aan de late kant om nog meteen over te steken naar de Carieb. Aangezien het Caribbisch seizoen in mei eindigt zouden we erg moeten gaan haasten. Dit alles bij elkaar heeft ons doen besluiten om het plan om te gooien.

We laten het plan om rond de wereld te gaan los en maken er een grote en relaxte ronde over de Atlantic van.

Mooi Tenerife vanaf de oceaan.

Vanaf de Canarische eilanden zullen we in februari gaan oversteken naar de Kaap Verdische eilanden. Vervolgens zullen we eind maart gaan oversteken naar Suriname. Daar willen dan een paar maanden blijven hangen om dan in de zomer door te varen naar Trinidad. Daar zullen we dan wachten tot het begin van het volgende Caribbische seizoen in november. We hebben dan alle tijd om rustig van deze eilanden te gaan genieten. Aan het einde van het seizoen zullen we via de Azoren terug oversteken naar Europa. In dit plan hebben we ook meegenomen dat we voldoende budget hebben om de boot vanuit de Carieb op transport te zetten en met het vliegtuig terug te keren.

Wat we uiteindelijk gaan doen zal af hangen van de ervaring van de komende eerste oceaanoversteek. We kunnen immers altijd het plan weer aanpassen!

[Patrick]