Laatste Spaanse Ria

De afscheidskaartjes met gelukwensen en lieve woorden hangen nog steeds in de kajuit, hoewel ons afscheidsfeest toch al weer een tijd terug was. Maar het doet me goed om onze vrienden en familie toch een soort van bij me te hebben. Het besef dat we niet gewoon op vakantie zijn, wordt steeds groter en het missen van vrienden ook. De omgeving hier is echter zo prachtig en dat vraagt om meer. Wat valt er nog meer te ontdekken? Twee maanden door Spanje cruisen was gaaf, maar het is bijna weer tijd voor afscheid, Portugal, here we come!

Op het strandje bij Moana, de boot voor anker
met op de achtergrond Vigo.

De tijd gaat snel voorbij als het gezellig is. Ondertussen liggen we in Baiona, alweer de laatste Ria in Spanje. Na alle mooie Ria’s worden we wel een beetje verwend en moet een mooie ankerplaats aan steeds hogere eisen voldoen. In Ria de Arosa, in het plaatsje A Pobra do Caraminal, waren we met alles wel heel erg verwend (behalve de regen). Aan het strand, waar we naar toe konden roeien, lag een mega supermarkt, we hadden het lekkerste stokbrood tot nu toe en voor de meeste winden lag je er erg beschut. Er was alleen een klein addertje onder het gras…

Via de korte golf zender hebben we iedere avond contact met andere Nederlanders die in de buurt zijn en zin hebben in een praatje. Ondertussen waren de achteropkomers zo vlot aan het varen en wij lekker aan het teuten, dat er een poging gedaan werd elkaar eens allemaal te treffen. En A Pobra do Caraminal kwam daarin als goede ankerplek naar voren. Nadat iedereen gearriveerd was, kwam het spontane idee om met z’n alle op het strand (illegaal) te barbequen. Met de grote supermarkt voor de deur een makkie. Gezellig, alle bijbootjes op een rij op het strand en bijkletsen met de andere vertrekkers. Echter na een uur kwamen er wat stenen tevoorschijn in het water voor ht strandje. 

Het was eb aan het worden en aangezien het uitgerekend spingtij was, werden er steeds meer stenen zichtbaar. Stenen die we in dagen daarvoor bij laagwater echt nog niet eerer hadden gezien. De bootjes hier overheen tillen, was geen optie. Er zat maar één ding op en dat was wachten. 

Gelukkig bleef het droog en hadden we een slaaptentje meegenomen waar Dylano lief in is gaan liggen. Om 1.45 uur ’s nachts konden we eindelijk terug. Helaas hebben we geen foto’s, want onderweg naar het strand bedachten we dat we hem vergeten waren. Patrick zou nog wel even op en neer gaan om hem te halen, maar daar kwam dus niet veel van terecht.

Een ander hoogtepunt was in Ria de Pontevedra, het plaatsje Combarro. Waar andere schepen last hadden

met ankeren, pakte ons anker meteen de eerste keer goed. We lagen dicht bij het strand en het is een geweldig, oud, leuk toeristisch plaatsje. Na vele dagen ankeren en geen havengelden, hebben we onszelf hier verwend met een heerlijk etentje. Als ik er aan denk, zit ik nog na te genieten. Een luxe kaart waar je zelf je 3 gangen menu uit mocht kiezen, met heerlijke keuzes uit gamba’s, inktvisjes, mossels, sardines, langoustines, etc. incl. een drankje en koffie of thee na, voor maar €15!

De oude bebouwing van Combarro direct aan het water

De imposante brug bij  de ingang van Ensenada de San Simon

Ria de Vigo viel ons na al dat moois een beetje tegen. Bij aankomst in de Ria, wilde we graag ankeren bij Cangas. Dit was minder beschut dan verwacht, veel ferries en deining. We hadden gehoord dat we hier onze gasfles konden laten vullen, dat nergens anders in Spanje kan, dus besloten we de haven van Cangas aan te lopen. Helaas, de haven was vol en we moesten weg. We zijn naar het einde van de Ria doorgevaren, onder de 38,8 meter hoge brug. De brug was mooi, maar San Simon, was ons iets te rustig. Geen strandje, geen speeltuin, een lastige aanlegplaats met de bijboot en de minisupermarkt was ruim 1 kilometer verderop aan een doorgaande weg. Maar goed we waren dus een beetje verwend! Halverwege de Ria lag Moana, dat was wel de moeite waard. Een levendig stadje, waar we helaas maar één nacht zijn gebleven, omdat de wind ging draaien. Cangas was weer vol en we voeren door naar Baiona.

Blijft spannend, zou het passen?

Hier in Baiona hebben we 2 dagen wat minder mooi weer, maar we liggen goed beschut. We doen wat boodschappen, ruimen de boot op en beginnen ons langzaam klaar te maken voor onze zeetochten langs de Portugese kust. Onze tijd in Spanje was geweldig, maar we zijn weer toe aan wat nieuws!

[Bianca]