Duizend keuzes op het mooie Lanzarote en Tenerife

Alleen bij de dorpjes groeien palmbomen.

De keus om wel of niet door te varen blijft gespreksonderwerp van de dag. We bekijken en bespreken alle mogelijkheden. In welk seizoen kunnen we terug naar Nederland? Wanneer kunnen we verder? Wat voor wind en golven kunnen we verwachten op welke oversteken? Wat als we oversteken en dit heel slecht bevalt? Hoe groot is de kans op uitdroging vanwege zeeziekte?
Wat kunnen we met het vliegtuig van de wereld zien? Wat willen we onze kinderen meegeven? Wat kost het om de boot op transport te zetten? Wat willen we eigenlijk bereiken en zien met deze wereldreis? En zo zaten we avond na avond te bakkeleien. Eigenlijk gewoon een luxe probleem, maar toch maken we ons druk.

Ondanks dat genieten we van Lanzarote. De Canarische eilanden hebben we toch maar mooi op eigen kracht bereikt en daar willen we nu ook wat van zien. We huren een auto en rijden twee dagen over het eiland. Wat was dat indrukwekkend! Lanzarote is een droog, kaal en vulkanisch eiland. Je ziet er allerlei verschillende lagen gesteente en heel weinig begroeiing.  En de begroeiing die er is, wordt kunstmatig in stand gehouden met watervoorzieningen. Eigenlijk van de gekke, want drinkwater is er van nature al te weinig, omdat het zelden regent.

Daar is Graciosa, een ander eiland. Helaas kunnen we onze Engelse
vienden van de Danhu niet zien, maar het uitzicht is prachtig.

We bezoeken “El mirador del Rio”, een prachtig uitzichtpunt. ’s Middags gaan we naar de grotten die door vulkaanstromen zijn ontstaan. Erg mooi om te zien! Soms moeten we bukken, maar er zijn ook hele grote “kamers”. Daar zijn zelfs soms concerten, vanwege de akoestiek. De gangen zijn wel 7 kilometer lang, maar de rondleiding maakt een mooie route van ongeveer 1 kilometer. Het is erg gaaf om de verschillende lagen gesteente te zien. Buiten moeten onze ogen weer wennen aan het felle licht. Nu we toch een auto hebben, laten we onze gasfles vullen, tanken we diverse malen jerrycans met diesel en doen we grootse inkopen bij de supermarkt.

Los cuevas Verdes. 

Die witte bergjes zijn allemaal
hoopjes zout.

Lago Verde: Het meertje zelf vonden we niet zo bijzonder,
maar de rotsen en het lavastrand zorgden voor een fantastisch plaatje.

De dag erop bezoeken we het National Park Timanfaya. Een vulkanisch gebied dat nog steeds actief is. Boven een gat in de grond waren de kippenpoten aan het braden en in een buisje lieten ze water vallen, dat 2 seconden later meters omhoog spoot. Het was bijzonder om de warmte van de aarde zo dichtbij te voelen. De kiezelsteentjes waren te heet om stevig vast te houden! We vervolgende onze tour naar de kamelen (dromedarissen), maar dit was ons iets te toeristisch. De kamelen lagen in rijen te wachten en in groepjes kon je een rondje rijden. Als het ene groepje net vertrokken was, stond het volgende groepje al in de wacht. Nee, dit was niet waar ik me op had verheugd. We reden door naar “Lago Verde” (groen meer bij lavastrand), “Los Hervideros” (grote rotsen) en “Salinas de Janubio” (zoutwinningsgebied).

Alle dromedarissen op een rij.
Touringcarbussen vol.
The place to be, or not?

Timanfaya; bijzonder stukje natuur!

Na de sightseeing tour, maken we ons weer klaar voor ons vertrek naar Tenerife. Wederom een heftige tocht. Deze keer slik ik wel zeeziektetabletten, maar ’s avonds moet ik toch spugen. Ik heb flink de balen! De boot vliegt door de accelaratie zones. Dit zijn gebieden waar de wind flink toeneemt, doordat de wind zich tussen de eilanden door manoeuvreert en daarbij versneld. De golven zijn wild en op dubbel gereefd grootzeil en kleine fok vliegen we 7 knopen. Het goede nieuws is dat we snel gaan en het bij één keer spugen blijft, maar prettig was het niet.

Lekker rennen op de buitenplaats bij de familie met
uitzicht op het zwembad. Fenna loopt nu echt los!

Hoera, Tenerife, we zijn er! Mijn moeder, oma en broer komen op visite. Ze hebben een appartement in een hotel en mijn vader gaat ook twee weken vakantie vieren. Patrick en ik overleggen wederom veel over ons reisplan. We zien de voordelen van varen met ons huis. De prachtige witte strandjes met palmbomen en helder water, lachen ons aan de overkant tegemoet. Het paradijs is dichtbij, maar wat nu voorop staat is dat de motor gerepareerd moet worden. Zonder motor kunnen we helemaal niet verder, maar ook niet terug.

Via de e-mail lukte het niet om een afspraak voor de kraan te maken en de eerste dagen zitten helemaal vol gepland. Als we dan eindelijk in de planning zijn opgenomen, blijkt er die dag toch geen tijd meer te zijn. De dag erop was de planning al vol, maar uh? Wij waren gister toch al aan de beurt… Logischer wijs schuiven wij dan door en zijn dan vandaag de eerste, maar dat was iets te logisch. Er hing al een ander schip in de lift. Patrick blijft volhouden en met wat gemopper, gevloek en Spaans temperament wordt met moeite toegezegd dat we vandaag om 10uur toch gelift zullen worden. Het wordt half 12, maar dat is geen probleem.

We zijn er helemaal klaar mee!

Patrick begint meteen fanatiek te meten, maar meet helaas iets anders dan de duiker uit Lagos. Nogmaals en nogmaals, nee he? We hebben gewoon de schroef eronder hangen die ze uit Nederland adviseren! Wat is dan het probleem? Ondertussen gaat de keerkoppeling zoveel slippen dat Patrick bijna de stroompaal van de steiger vaart. Na veel mailtjes en uitzoekwerk, blijkt onze keerkoppeling niet meer geleverd te worden en zijn er ook geen onderdelen meer voor. Vervangen door een ander type zou eventueel een optie zijn, maar heel veel werk. De keerkoppeling zit direct aan de motor vast en om hem te kunnen demonteren, moet de hele motor van zijn fundatie worden gehaald. Een gigantische klus en dan nog blijft de vraag: Waarom wordt de motor dan te heet? We zijn er helemaal klaar mee! We vragen offertes aan en hebben de knoop gehakt, deze motor gaat eruit. Wat er voor terug komt, weten we nog niet, maar kerst vieren we waarschijnlijk hier in Tenerife.

Dagje klimmen in de natuur met mijn broer. Heel gaaf!

[Bianca]